Próbowałeś już wszystkiego – pułapek, sprayów, żeli, a nawet trutek, a one nadal są obecne i przeszkadzają Tobie i Twoim domownikom? Masz wrażenie, że nic nie działa, a sytuacja wręcz się pogarsza? Większość osób w Polsce nie zdaje sobie sprawy, że ten niechciany gość może wcale nie być rybikiem cukrowym, a jego nową odmianą – rybikiem szarym.
Szukając informacji, często trafiamy na porady dotyczące rybików cukrowych oraz sposoby ich zwalczania, od domowych metod po środki biobójcze. Co jednak, jeśli to rybik szary jest źródłem problemu? Ten nowy gatunek pojawił się w Polsce niedawno, ale rozprzestrzenia się bardzo szybko.
W tym artykule dowiesz się więcej o rybiku szarym – jego pochodzeniu, biologii i sposobach rozmnażania. Jeśli chcesz nauczyć się, jak odróżnić rybika cukrowego od szarego i jak skutecznie sobie z nim radzić, zapraszamy do lektury naszych pozostałych artykułów!
Zacznijmy od początku – rybik szary, czyli Ctenolepisma longicaudatum, często nazywany również rybikiem papierowym lub długoogoniastym (tak tłumaczymy angielskie nazwy tego sprytnego insekta). Ten mały gość pochodzi z Afryki Południowej, a po raz pierwszy opisał go niemiecki entomolog Karl Leopold Escherich w 1905 roku. Kto by pomyślał, że rybik szary, znany na świecie od ponad wieku, zacznie tak skutecznie zdobywać nasze domy!
W ostatnich latach rybiki szare zaczęły być prawdziwym utrapieniem w zamkniętych przestrzeniach w całej Europie. Szczególnie problemem okazały się one w nowo budowanych domach i apartamentowcach, gdzie warunki sprzyjają jego rozwojowi i rozprzestrzenianiu się. Rybik szary ma niezwykłą zdolność trawienia celulozy – dlatego upodobał sobie papier i tekstylia na bazie celulozy, jak sztuczny jedwab. Z tego powodu stanowi poważne zagrożenie dla miejsc, gdzie gromadzone są cenne zbiory, takie jak biblioteki czy archiwa.
Co wiemy o jego biologii? Poniżej kilka interesujących faktów:
- Są wszystkożerne i nawet niewielkie ilości okruszków chleba, mąki, resztek, martwych owadów, papieru, tapety czy suchych ilości wystarczają, aby utrzymać populację
- Dorosłe osobniki mogą przetrwać długi czas bez jedzenia, najnowsze badania pokazały, że nawet 250-300 dni
- Potrzebują od 18 miesięcy do 3 lat, aby osiągnąć pełną dojrzałość i od tego momentu składają ok. 50 jaj rocznie
- Rybik szary składa na raz ok. 10 jaj, które będą potrzebować ok. 2 miesięcy w miejscach, gdzie są szczeliny lub pęknięcia
- Radzą sobie dobrze w warunkach niższej wilgotności, bez dostępu do bieżącej wody
- Poza domami i budynkami wielorodzinnymi- mogą występować w tzw. strefie przejściowej czyli między glebą, a roślinnością – można je znaleźć w ściółce, pod skałami, w małych jaskiniach i w pobliżu gniazd mrówek.
- Są w stanie przeżyć nawet w niższej temperaturze, dopiero poniżej 16 stopni zaczynają ograniczać swoją aktywność
- Z kolei w upalne lato temperatura powyżej 40 stopni daje im zaledwie kilka godzin, aby zatrzymać swoją żywotność
- Z uwagi na to jak działa ich system nerwowy w ciągu dnia rybiki szare spotykane są w ciemnych kryjówkach, takich jak meble, półki lub regały, pod różnymi przedmiotami, za listwami przypodłogowymi lub w innych małych wnękach
- Przetrwają jakiś czas w warunkach suchych, ale na dłuższą metę będą potrzebowały 55% wilgotności powietrza. Nawet mając dostęp do pożywienia, nie przeżyją dłużej niż kilka tygodni przy 45%, maksymalnie miesiąc przy 50% i ponad 3 miesiące przy 55%.
Rybiki szare zadziwiają swoją wytrwałością i zachowaniem, które różni je od znanych nam rybików cukrowych. Chcesz dowiedzieć się, jak odróżnić te dwa typy rybików? Sprawdź nasze artykuły, gdzie omawiamy ich cechy charakterystyczne i metody identyfikacji!
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.